اشعار

خانه با رفتنت اینبار به هم ریخته است            شهر بی حیدر کرار به هم ریخته است
پـدرم نبـض زمـان بـودی و با رفتن تو            سحر و روزه و افطار به هم ریخته است

هرکسی دید پدر، حال مرا گفت به خویش:            دختر فـاطـمه بسیار به هم ریخته است
بـستـر خـالـی تو گـوشۀ این خـانه پـدر            علتی شد که پرستار به هم ریخته است
بـودنـت مـایـۀ آرامـش و آسـایـش بــود            حال با رفتن تو کار به هم ریخته است
حسن غـمـزده را بیشتر از زخـم سرت            قصه سینه و مسمـار به هم ریخته است
حرفی از کوچه نباید بشود پیش حسیـن            چونکه با گفتنش هر بار به هم ریخته است
صحبت از کوفه و بازار و اسیری کردی            ازهمان لحظه علمدار به هم ریخته است
گـفـتـه ای کـوفـه میارند مرا طوری که            همـۀ کوچـه و بازار به هم ریخته است